Σκέψεις και ιδέες...


Καλημέρα σε όλους σας. Σας αποστέλλω σκέψεις και ιδέες μου όπως καταγράφηκαν σε μήνυμα που έστειλα σε φίλη αφού πρώτα σας ευχαριστήσω που με δεχτήκατε σε συγκεντρώσεις σας και ιδιαίτερα στην Άννα-Μαρία και το Γαβριήλ για την φιλόξενη υποδοχή στη συγκέντρωση που έγινε στο σπίτι τους. Ελπίζω να διαβαστούν με συμπάθεια και να συνεισφέρουν στο έργο σας. 
 Χάρηκα για τη γνωριμία,  Νίσκα Ελένη.
                                                                                                           
  ...μου είχες γράψει κάτι που μου άρεσε και πιθανόν να είναι και αλήθεια, ότι τέχνη απευθύνεται σε λίγους  και αν απευθύνεται  σε όλους τότε δεν είναι τέχνη.    Οκ,  αλλά τουλάχιστον να χει την πρόθεση να απευθύνεται σε όλους   γιατί αλλιώς τι νόημα έχει;
 Μια μορφή τέχνης είναι όταν κάποιος σου δείχνει ότι δε θα βλέπε μόνος  ή ότι θα αργούσες να δεις αν δεν ήταν αυτός  και σίγουρα όχι με την άλλη διάσταση που σου διαφεύγει.  Και εντάξει αυτοί οι λίγοι,   οι προνομιούχοι  πνευματικά έτσι η αλλιώς θα την βρουν την άκρη τους,  με τους άλλους τι γίνεται;
 Αυτούς τους άλλους (που  πριν κάποιος μας ανοίξει τα μάτια ήμασταν εμείς);   Μετά το μάθημα της πολιτικής κουλτούρας   τι μάθημα κι αυτό;  Να γκρινιάζουμε για τα επιλογής που μας στερούν και να σου έρχεται ένα παιδαγωγικό κατακέφαλα και να σου αλλάζει το τρόπο σκέψης σου και να σου δίνει ακόμη ένα λόγο και ένα νόημα για όλα αυτά που προσπαθούμε να μάθουμε.
 Για δες τελικά ουδέν κακό αμιγές καλού μετά άπαυτο σκέφτηκα διάφορα για τη πατάτα .   Πατάτα ( η εποχή μας-οικονομική κρίση) . Γιατί αλλιώς θα μιλούσαμε για τη πατάτα πριν 10 χρόνια κι αλλιώς τώρα. Φαντάζομαι λοιπόν την Σιατερλή (τη βιβλική μορφή, με τα μαλλιά λυμένα;)  διασωληνωμένη με ορό πατάτας ( γιατί εκεί θα καταλήξει η πλειοψηφία της χαμηλότερης κοινωνικής τάξης , να τρέφεται απλά για λόγους επιβίωσης, με το πιο οικονομικά προσιτό είδος διατροφής) - έτσι που η πατάτα πια με πατάτα να μη μοιάζει- που λέει και ο ποιητής.
(χαμηλό επίπεδο πρόσβασης στην κατανάλωση)   και γύρω της ένα δίκτυο εργατριών εργοστάσιου διασωληνωμένες με ορό (με άψυχες μηχανικές κινήσεις) θα κλείνουν το κύκλο παραγωγής ορών πατάτας (θα εργαζόμαστε μόνο για να επιβιώνουμε). 
Δίπλα της φαντάζομαι ένα παιδί να μιμείται τις κινήσεις της παραγωγής  (θα βάλω ακούσω το τραγούδι της Βιτάλη ο γιος μου είναι από άξιο υλικό ).
 Στέρηση κάποιων παιδιών στο δικαίωμα τους στη μόρφωση και στην επιλογή εργασίας για λόγους επιβίωσης (να εξασφαλίζουν το δικό τους ορό).    Όσο για το σημερινό Καποδίστρια-κυβέρνηση-βλέπω να φυλά το σωρό με τις πατάτες για να μην ορμήσουν οι πολίτες και τις εξαφανίσουν στο δευτερόλεπτο.   Φαντάζομαι το δικαίωμα στην περίθαλψη και στην υγεία να συμβολίζεται με φιάλες αίματος  (υγρό πατάτας) για μετάγγιση. Σύμβολο της επιβίωσης του έλληνα πολίτη το οικονομικά προσιτό είδος διατροφής η πατάτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου